ќе (чест.) - замине (гл.)

Секој добронамерен патник: суетата ќе си ја полекува, па ќе замине препороден, како нов, прочистен од лошите енергии. ***
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Дури и се слушаа гласини дека: Балканците треба да направат историски чекор кон културното, политичкото, социјалното, технолошкото, економското и кон финансиски поефикасен облик на организација- во спротивно ако тоа не се случело ќе следел нивниот масовен егзодус- па од Балканот со егзодус ќе заминат спрема Запад, а во земјите на Балканот, ќе останат шака интелектуални дебили, со политичка власт и економска моќ- опиени болесници кои ќе управуваат со Балканот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога пак Јаков ќе заминеше, таа не можеше да заспие и ги впиваше во ноздрите, исцрпена од дивата љубов, мошусните мириси што во нејзината постела ги оставаше неговото жилаво темнокожо тело и кои одново ја преплавуваа и до болка ѝ го јакнеа копнежот по него.  Утрото го обои прозорецот во румено.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ќе заминете, велам и ќе се обидувате да се сетите на Закинтос, а сè што ќе Ви паѓа на ум ќе биде оваа канцеларија со типична војничка декорација и евентуално, пејзажот што се пружа онаму, кон убавата долината на Аргаси.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Еден ден кога нужно ќе заминете од островов, ќе Ви биде жал што не сте се дружеле со луѓево.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Еве ти ја кутијава со динамит... Обиди се дали би можел да го погодиш возов... Само внимавај, откако ќе заминеме...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Разговорот се вртеше околу тоа, кој од нив четворицата ќе замине на терен пролетта.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Помина Ѓурѓовден, наближи Дуовден и по директивите на Ѓорчета се формираа десетина тројки што ќе заминат во внатрешноста да ги зацврснат месните организации каде што беа организирани, и да ги пренесат директивите од раководството.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
При тоа тие добиле информација дека “југосовенските партизани во Македонија ги ослободиле Кичево,88 Гостивар, Дебар и Тетово“.89 Со истата радиограма Маклин бил известен дека “две британски мисии кои оваа недела се спуштија кај албанските граници сега ќе заминат за Струга за да стапат во контакт со партизаните во таа област и оттаму треба да се обидат да стапат во контакт со македонскиот ГШ“.90 Едната мисија била предводена од Мостин Дејвис, а во неговата придружба биле еден оператор за врадиоврска и еден експерт за експлозив.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сега, како да се најде повторно во истиот транс од младоста, кога беше во разбранетиот Цариград, обземен од големата мисла дали, по завршувањето на отоманското право, да остане на Исток, да го земе семејството, па да се слее во новите млади Ататуркови ешалони, како и бројни негови сонародници и блиски, или да се врати на Балканот, да остане со своите, да ја продолжи татковата меланхолија, со надежите дека ќе замине, но верен на инстинктот на останувањето.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мораше, конечно, да се соочи со вистината дека, без големиот Татков занес, што го попречуваа други, без неговите силни илузии дека некаде ќе заминеме, како некогаш, по кружниот пат на јагулите, во потрага по некој друг пат на враќањето, ние го губевме еланот за опстојување, надежта...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Колку и да навикнуваше на новиот ред на живеење, колку и да се помируваше со реалноста на еден друг начин на живот, колку и да беше Мајка внимателна, тој не можеше да ја прикрие тивката меланхолија што го обземаше кога ќе останеше долго време загледан во течењето на реката, свесен дека никогаш повеќе нема да ја има илузијата дека ќе замине, некаде далеку, кон Цариград, или кон Америка...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Обајцата, во градот низ кој минуваше големата река, беа дојдени со надеж дека ќе заминат, но и предводени од идејата да ги расчистат своите сметки со историјата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Болоња! Се сеќаваме како Дирер во едно писмо уште од 1506-та најавува дека ќе замине за Болоња за таму да ја научи „уметноста на тајната перспектива“. 1649-та се појавува Cabinet des anamorphoses comiques на Де Брил.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Го пишувам ова ноќта пред да тргнам со воз, од Будимпешта за Скопје; спакуван сум и утре изутрина ќе се искрадам од најпознатиот европски циркус и ќе заминам кон железничката станица.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Утре ќе заминам да ја видам Лузија Земанек, да го земам она што е мое а што остана кај неа, и потем ќе се оддадам Богу.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Како што ти сега ќе заминеш по вода така и него таа ноќ го снема“ А потоа се загледа во мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Болежлив поглед фрли пред себе и по долго молчење, прекинувано со тешки издиви, рече покажувајќи со рака: - Таму, долж џадето, каде откако ќе заминеа камионите, секој ден чепкавме во бурјаниот и тревата и баравме писма, една жена најде писмо.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но сега, новата болка ја засекуваше старата рана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Да не очајував кога бев дете, неверството на Рајнер ќе беше само краткотрајна болка, нешто на што ќе му го завртев грбот и ќе заминев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога луѓето би почнале да се разбираат, многу институции и прагми ќе заминат во историјата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Откако ќе престане, меѓу две пиења:) Уште утре ќе заминам некаде далеку, далеку... Ех, кога би можело да се умре.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Кристофер Колумбо Васко де Гама Педро Алварез Кабрал Џон Кабот Фернандо Магелан Јас ќе продолжам со приказната Но Карак и Каравела ќе заминат во морските широчини Доцнам!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
По вечерата тој ќе замине кај неа. Таа го чека.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И затоа: надбискупот од Кантербери беше инкогнито во Киев, да види што прават таму тие болшевици (не се шегувам).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Римскиот папа изјави дека “ако со тоа не се прекине”, тој ќе замине во пустина.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
okno.mk 141
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Нив тој ниеднаш не успеваше да ги најде и да ги погледне отворено; кога ќе ги побараше, застанат за да здивне, тие просто како да се стркалуваа, притискајќи се зад стеблата, за да наизлезат оттаму уште веднаш, штом ќе заминеше во новиот залет.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Знаеше дека ќе заминат. Сакаше со нешто да им помогне и да им го направи полесно тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ако треба ќе замине и до крајот на светот, но нема да се препушти да биде одвеана со ветрот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сите беа свесни дека Рада уште одамна ќе заминеше со Томо да не беше во прашање случајот со Ана, која по секоја цена го избегнуваше сместувањето во некоја психијатриска установа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Немам сомнеж дека оние што ќе дојдат на сеанса од кај мене ќе заминат со мисла дека не им е погодено.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Си договорив 20 дена во Институтот за генетско истражување во Бел Камен, па така, кога моите ќе заминеа на работа, јас си ја исполнував обврската кон образованието и си добив потврда за тоа, па и потпис од професорот, си полагав и си добив десетче, ама не пријавив дома.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ми рече дека тоа го направил само за мене, а ако немал деца можеби ќе заминел в логор без око да му трепне.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Кога чумата ќе заминеше понатаму влечена од широкиот, пијан замав на својата коса која сече не одбирајќи, зрело и незрело, портата на замокот повторно стануваше мост.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Камилски по одбраната на докторската дисертација во 1936 година на Сорбона, во зенитот на својата револуционерна младост, ќе замине како доброволен борец во шпанските боишта на страната на Ла Пасионарија, горд што на истите боишта ќе бидат и Андре Малро, Орвел, Хемингвеј и многу други славни личности на времето...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од ова патување, според раскажувањето на нејзината ќерка Фатмире, баба се вратила изморена, разочарана, со губењето на својот сон дека нејзините синови конечно ќе заминат кон Цариград.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неговата мајка, бабата Хазбије, од родот на Фетиевци го носеше сѐ поголемото семејно бреме, но и цврсто беше уверена дека еден ден ќе замине кон Турција, кајшто одамна беа заминати нејзината мајка и нејзиниот татко, браќата и сестрите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се потсетуваше утешно на пораката на Хорациј дека кога еден збор ќе замине, тој повеќе никогаш не се враќа!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но кога ќе го променат, ќе заминат во потрага по ново огниште, тоа е засекогаш, ќе се отвораат нови врати кои биле дотогаш затворени засекогаш, вратите на границите, неизвесноста На повикот на блиски: или ќе бидеш со нас или против нас, Татко го избра третиот пат, патот на егзилот, на неповратното заминување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пловидбата продолжуваше до новиот пристан, во смиреното море, на брегот каде што го очекуваа пријателите на Југославија, неврзаните...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така обновениот брод Галеб, на 7 март 1953-та, од пристаништето Зеленика кај Бока Которска ќе замине во посета на Велика Британија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше дел од ритуалот кога испишаните ливчиња, на кои бдееше, како еден вид Кербер, непогрешливиот шифрант Петар Иваз, сенката на мојата дипломатска мисија, од која конечно вистински се ослободував, кога тој конечно ќе заминеше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Родното село срамнето со земја, ќе живее само во неговите спомени.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе заминат да живеат во селото Даир ал Асад. Станува бегалец и во родната земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Веќе си испланирав како ќе заминам на школување во Кавадарци, ех колку се радував, кога неочекувано татко ми ме пресече: Не верувам дека ќе те примат, сигурно е пополнет бројот, а јас го молев: Тате, ако таму не ме примат, дај ме барем во работничко училиште.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ја викнав стрина ми да се поздравиме, и таа ми рече: Синко, на домашните ќе им кажам откако ќе заминеш, но јас ѝ реков дека не смеат домашните да дознаат, зашто ако не се вратам сите ќе ѝ се налутат затоа што не ме спречила.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Неподнослива смрдеа од пот, како несвесно сведоштво за напнатоста на неговиот живот, го следеше насекаде па дури остануваше и зад него, откако тој ќе заминеше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа ќе замине прва, а Винстон ќе треба да почека половина час пред да тргне по неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Вие другарке“ - кимна со главата кон Џулија - „ ќе заминете прва.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ѝ соопшти дека ноќта ќе ја помине во нејзината соба, а наредниот ден претпладне заедо ќе заминат во Метрополата, на средба со Ема во нејзиното студио.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Два-три дена, се надевав, ќе се крене, ќе стане на нозе, и јас ќе заминам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Еден ден, кога ќе заминам, си велев, ќе ми недостига таа скудност со која се поврзав...
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Добро, велам, се надевам Методија брзо ќе ја заврши работата со гробот и јас, кај да е, ќе заминам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Рибата загризува или не загризува, не можам да чекам предолго, како да постои и нешто друго што треба да чекам, но знам дека оттука назад ќе заминам по истите стапки.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Одвај дочека Марија да заврши со зборувањето, и отсечно ѝ рече: - Претседателот сега има состанок, а веднаш потоа ќе замине на пат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога се сеќаваше на таа средба со Елена, Марија сфаќаше дека истиот тој ден ја донесе решавачката одлука: ќе замине со Хелвиг. Едноставно така.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
По еден месец ѝ се јави од Италија. Ѝ пишуваше дека е здрав и жив и дека со некој си другар што биле порано во интернатот, ја минал кришум границата и дека сега се наоѓа во привремен логор, во кој ќе помине извесно време, а потоа ќе замине за Америка.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Друже Србине на овие двајца не треба ни да им верува, некое утро нив не ќе ги најде на своите места оти ќе заминат скришум напикани во украдените шејови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
На овој рид ќе те оставам и кога ќе заминам пак да те гледам Голема. За неколку нови чекори недостижност ме остави утринава зад тебе.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Тој, еднаш заминат и вратен, со толку ум и идеи во главата, сигурно еден ден пак ќе замине.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Како да сум осуден на заминување. – Татко ти, спокојна му душа, беше храбар човек, ги издржа сите налети, остана силен на своето место! – Јас како да ги наследив мајкините гени, морам да ги истрадам нејзините заминувања. Ѝ реков пред некој ден оти ќе заминам преку границата, со жена ми и децата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Никогаш не ќе заминев, ако опасноста не нѐ демнеше од сите страни.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Помолча пак отец Иларион, и кога виде дека сите гледаат во него чекајќи да продолжи, рече: - Душата човекова се разликува од животните и по тоа што таа прави дела; што управува со сопственото тело; што знае дека телото ѝ е привремено боравиште; што е разумна и знае дека е од бога и во бога ќе се врати; што знае дека ако биде грешна - ќе замине мрачна и темна, а ако биде безгрешна - ќе замине чиста и светла; што знае (како што вели свети Андреј Јуродив) дека сразмерно на делата што ги направила, така и ќе свети: некоја како сонце, некоја како месечина, некоја како пламен, некоја како молња, некоја како камен скапоцен, некоја како килибар, некоја како цвет, некоја како волна, некоја како сребро, некоја како чисто злато.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ни нема друг спас! Ќе заминеме преку Езерото! Друга земја, друга нафака.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Остануваше никогаш растолкуваната семејна загатка - за тоа што се случило во изминатите пет века отоманско време на Балканот, како дојде по поразот до големата делба, до промената на Бога, до големото гранење на семејството, кога едниот дел по отоманската опсада и победа по цена на смртта ќе замине на другиот брег на морето со старата христијанска вера, со задолжителните врски клучеви на старите куќи во пламен, со по некоја спасена икона и света книга в раце.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Во најлош случај, таа од галеријата со другите ќе замине на вечера, а тој ќе нарача да му донесат нешто лесно во собата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но Френк не сакаше ни да чуе; се беа договориле дека неговиот збор ќе биде последен за ваквите работи сѐ додека е во состојба да одлучува, а тој е решен да не допушти работите да дојдат дотаму да не може. Ü за­брани дури и да му телефонира на Донат за да го најави нивното доцнење: ако не му биде добро кога ќе дојде времето за облекување, таа ќе замине според договорот, а тој ќе се придружи подоцна.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Веројатно никој не го сфаќаше ни моето стравување дека нема да ги дочекам топлите симиди и дека Катерина ќе замине на работа без нив.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знаев дека началникот на кадровско но и шефот на книговодството кои наскоро ќе заминат во пензија беа пројавиле желба сликава на Неткова да им биде тој пензионерски подарок.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ти Џенсен и ти Хачисон ќе заминете први како патрола. Добро да ги отворите очите.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И ќе заминеше низ улицата, нема да оди со хеликоптер ниту со автомобил или автобус, ќе оди пеш, со униформата сокриена во куферчето што го носи на рамо; не сакаше никој да помисли дека е вообразен затоа што е Ракетар.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Пиеја чај. „Ве молам да тргнеме“, рече на крајот слугата, „зашто тој ќе замине“.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Ќе одат на некоја претстава, ќе слушаат радио, ќе гледаат телевизија, ќе играат карти, ќе ги стават децата в кревет, и самите ќе заминат да спијат, како и секогаш.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Колкупати го укорив дека и родениот брат кога ќе замине помеѓу непријателите, и самиот станува зол дух и непријател!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но, не смееме да оставиме празнина во времето кое безгрижно го трошевме на стигматизирани невистини и небитни луѓе, настани, моменти.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Застрашувачка е вистината дека еден ден сите ќе заминеме во заборав.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ќе заминеме заедно назад во Германија.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
АНГЕЛЕ: Одам. Сите, ќе видат, ќе нѐ видат и ќе заминат по некој поарен к'смет. Немој да му сториш нешто лошо на Михајло.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сите, ќе видат, ќе нѐ видат и ќе заминат по некој поарен к'смет. Немој да му сториш нешто лошо на Михајло.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Аполинер силно ќе зажали кога Коница ќе ја напуш­ти Европа и засекогаш ќе замине за Америка.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ако му запне работата, ќе замине.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Затоа пак авторот сега веќе не се прашуваше дали ќе замине или не.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Атентаторите дознале дека паробродот “Гвадалкивир“ ќе пристигне во Солун на 27 април, а ќе замине следниот ден.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Мајка ми одбиваше да даде какви било информации околу значењето на таа нејзина среда во која двете ќе заминеме за Париз и ме убедуваше дека треба да бидам стрплива и да чекам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Толку многу бев среќна поради таа мисла, што дури и го бакнав пред да се упатам кон влезот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Чекав. Еден ден строго ја предупредив: - Јас чекам и ќе ја дочекам, се надевам, таа твоја среда, ама внимавај како ќе ми соопштиш дека дошла, оти може да побудалам од преголема среќа, може дури и срцето да престане да ми чука и да умрам од радост.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ако ги прашам, моите сигурно нема да ми дозволат - рече Мила. - А, моите мислиш, да? – додаде Снеже.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Колку е убаво да знаеш дека некој те чека и дека не мораш воопшто да се плашиш дали во меѓувреме, додека се вратиш, ќе замине – си помислив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Па нема да ги прашаме? – реков. – Ќе заминеме без да им кажеме и ќе се вратиме пред да се стемни. Никој нема да знае.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)