ни (чест.) - сонце (имн.)

Во последните две ноќи и во последните две разденувања, ни месечината ни сонцето не се запирале над толпата и брзале да бидат што подалеку од смртта на лутата крв што селанецот ја носи со себе од оној ден кога како глембаво новороденче ќе се стави на јачмена слама.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Знам, судејќи по студенилото на сивилото дека овде ни месечина ни сонце не греат. Сѐ како да е небо.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Преку ноќ чудовиштето можело да биде онакво какво што тој им го опишал но по ден тоа ќе се исплашело од темните влакнести лица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А Полжавот ѝ одговори: - Тебе ни ветер те дува, ни дожд те врне, ни сонце те пече.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)