Татко и мајка - ни збор ни приговор, ни залак леб, ни голтка вода - саде молчат загледани накај вратата. Две души каменосани.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- Вечеравме, - реков, иако ја нахранив само Ели а јас не вкусив ни залаче леб.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Гледа Зоки: Лидија убаво си јаде, а тој мора да се наведнува од масата кон столот и не може ни залаче да земе.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)