Божјиот сјај нека те чува од проблеми, нека те следи на патот што си го наумила.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Само нека те дозакопаат.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
А Бузо му рече: „Нека те дави нечистиот! Повеќе не ми требаш...“
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ако сака нека те загледува, ако нејќе - уште подобро. Чевли и така нема да ти купи!“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Змија? - се стаписа Денко. - Змија, ами што! Има пепелашки, шарки, а нека те служи среќа да не се сретнеш со џиркалец!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Нека те опседнуваат определени емотивни состојби, особено кога се во полето на преминот, а не ликовите - карактери со предвидлив радиус на дејство.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ние, освен тоа, можеме и да не ви дадеме камења. Повелете, еве ви го капарот и збогум, со здравје. Оставете ги нашите жени.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Чекај, ти ли си тоа, Доце? - Јас сум, пашо. Си ги заборавил нашите закони.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Нека те носи ѓаволот, и тебе и твоите закони. А ти нели се влечеш на мев по цицлестана анама?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Нека те носи ѓаволот. И отишол оставајќи го селскиот старешина, ако Доце Срменков бил тоа, да ѝ се заканува на дружината, потоа да стои пред прагот на Фиданкината куќа и да се врти околу себе во страв да не биде изненаден од друг натрапник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Бог нека те исчува убава и чиста во срцето, рече, а проклетства нека удрат на мене кој те нагрдив.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Од некое свое засолниште утот Утариус ми посака среќа: Не верувам во ангели, но ако ги има нека те вардат.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
ПРЕДЕЛ НА ИЗМИСЛЕН СВЕТ
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Замини со првиот есенски лист нека те нема веќе во душава да не правиш пустош во неа...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Нека има работа, нека те запознае.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Господ нека те чува. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 207 ТРОШЧЕЈКИН: Зошто вие толку се задржавте таму во претсобјето?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
ЉУБА: Ништо - нека те помачи, тоа е прекрасна масажа за душата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Последен пат му ја стиснува раката и целата пребледнува). Ех, Симке, Симке!... (Се откинува од неа и се придружува кон групата). (Оддалеку се слуша песната на разделбата).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Света Пречиста нека те чува од лошо... (Тихо плаче и го бацува в чело). (Печалбарите се определуваат во група и скоро ритуално почнуваат да ја пеат песната на разделбата): Жали моме, да жалиме, еј моме!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ако и е за раѓање ќе си роди и две, ако и дошло, не само едно; токо, лели си тргнала по ѓаволот — нека те трати.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
ТВ ЛИЦЕТО: А тоа…
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
КУРТА: Ако, нека те боли.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
6. Музиката, господарка снена, нека те запленува секој пат одново.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Јас те сонив како ангел, како златокрила птица, која лета кон плавите хоризонти на судбината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Заборавот нека те однесе некаде далеку за да можам барем спокојно и достоинствено да го проживеам тоа што ми остана без срце и душа, зошто се ти припаѓа тебе засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Зар сѐ уште имам снага да сакам, како кербер го чуваш моето срце, сѐ ми зема и тоа што ми го даде, едно лето и две зими.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И ако некогаш во твојот сон, сониш расцутени зумбули, нека те потсетат на нашите пролетни утра, на нашето заедничко време, на нашите часови, во мирисот на зумбулите скриени.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Оди, мама ќе ти објасни, нека те облече убаво и нека те одведе таму, да видиш колку големи и розови сладоледи има во Америка, - се снајдов.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Нека те хранат, нека те појат други! - рече старецот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)