не (чест.) - попусто (прил.)

Прекрасни петнаесет дена! Дома како дома: свој кревет, своја соба, сѐ на свое место, не попусто се вели, секаде е убаво, ама како дома- никаде. Најубаво е дома.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
(Се случува тоа во миг на слабост, На опуштеност. Не попусто сомнението е со нив, иако не ги води).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Не попусто ги земам јас сиве овие мерки на претпазливост.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Единствено брат ми недостасуваше. Влегов во неговата соба: пустош.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)