Нему, да признаеме, не му беше лесно: за него сега немаше ни селски празници, ни излегувања на сретсело како некогаш; мораше да седи дома плашејќи се од заслужената одмазада од луѓето кои, ако не друго, сигурно безмилосно ќе го мајтапеа онака како што умеат само селани.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ако ги осуетил стратегиите на албанската тајна полиција и ако поради неа нема да го оствари враќањето, ќе му преостане на крајот од полза неговото искуство („таа аскеза...”) во делото кое ќе замисли да го напише подоцна и тоа не друго, сигурно погодувате, туку романот Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Аристократијата собрана околу генералот Стојан, ако не друго, барем е дарежлива кон плебесот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
А специјалитетите!? Какви ли се не подготвила вредната докторка, мајката на Сју: скалопи, лососи, печени пченки и што ти не друго.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)