Полека, внимавајќи да не шушка со лисјата, Цепенко зачекори низ царевката и се добра до големиот густеж од капини испречен на самата меѓа - меѓу нивата и патот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Не шушкајте – им шепнав – ќе нè чујат. Тие навистина слушнаа нешто.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Едниот подзастана и се сврте кон нас, наслушна внимателно, заврте лево – десно со главата и продолжи да чепка нешто околу огнот. Другите изгледа сѐ уште немаа ништо забележано.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Никој не шушкаше, никој не се ни помрднуваше, сите молчеа како да се камени фигури, а не деца.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)