На влегување, сега без тропање, ја најде Неда сред куќи каде му мете на прасето и посегна да ја фати за образ, ама таа му ја турна раката настрана и му ја покажа големата врата откаде можеше секој минут да влезе мајка ѝ, и му рече само: — „Пст, мац! Не ваќај кај шо не си клала ота може да е жешко да се попариш!“ — И навистина старата влезе со заграб борина и едно столче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се загнаа татко му и стрико му и го откинаа Муарема со многу извинувања „да не фаќа кусур на детето", бидејќи е лудо и аџамија, не знае што прави.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Господе, ако постоиш, чувај нѐ од најлошото и стори полни да ни се ранците со леб и топли чорапи да ни греат нозе, цокули дај ни здрави за да не газиме на босо, панталони и топли шинели стори да имаме сите, маршеви по студено и врнежливо нека нема, од бој да се враќаме неповредени, куршум да не не фаќа и лесни да ни се пушките и стори, Господе, што повеќе топол граф да има барем и со малку мевце, комесарот нека не вика и стори кодошите да ослепат, да оглуват и онемат... Амин...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од горните куќи на Маказар ги слушам последните довикувања, некоја пцовка по говедото што не слуша, по некоја клетва што не фаќа по детето што не сака да се прибере од играта на патот, по некое удирање на врата додека сите врати не се затворат и додека прибрани, луѓето не го почекаат добриот ангел да им влезе дома и, пред заспивање, да им каже дека Бог мисли и на нив и на нивните грижи.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И кога тој, за кого беше побегнала бегалка, ќе ја погледнеше попреку, таа му се вртеше и, со рацете на колковите, му се правдаше: „Е, не фаќа клетва од мајка, де!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ама не пали тоа, до никаде не фаќа лагата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Му даваа и на татка, ама тој рече: Јас повеќе пушка не фаќам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мајка вели дека требало да си го измијам лицето за да не фаќа сонот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако ми е тешко, вели, мене ми е тешко, не фаќај ме на нервите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Што ѓавола правиш ти...” му викаа од власта на Бандо, „ништо не фаќаш, ништо не носиш...?“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Му стрештија. „А така ти, саботираш... Не фаќаш риби за државата...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
На тој ден стана обичај луѓето да му врзуваат мартинки на добитокот: да не куца, да не се шине, да не му се јадат копитата, да не буца со роговите, да не фаќа дрскосерец, да е плоден.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
24. МАЧКА СО ЅВОНЕЦ НЕ ФАЌА ГЛУШЕЦ - а некои со тапан по зајак јурат, овој, пак, нели и брзоног и ушест, свирката ја слуша, ситно оро игра, дејгиди ура, ура!... реката песок носела морето да го полни!
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
- Бабичке, - моли тој, - не фаќајте го, не фаќајте го!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Клетвата фрлена в црква, од Везирот
и нему послушните поединци и групи
не фаќа корен.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Не фаќајте се за појадокот ако не сте миени! Убаво исчешлајте си ја косата!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Вошката не фаќа вошки, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- За да не фаќа куќата болви, прашува Григор.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)