Стариот Јанче, ситно, загрижено и постојано уплашено човече, не слутејќи ништо добро во таквите постапки на Арслан бег, отиде да побара заштита од својот господар, од Јауз бега.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Само кога ќе се сетам колку силно кобеа лишките зимоска, не можам да си ја скротам душава да не слути на зло, пак вели Коте Ризески.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Мече, дај вода! … А Мече ги гледаше ѓаволесто и никој од нив и не слутеше каква изненада им спрема.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И никој од нив и не слутеше каква изненада им спрема Мече ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И не слутеше кутриот дека вистината веќе ја имам и во срцето, и во умот!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од неговите зборови ќе ги издвојам и овие: „Ете, таков е ракописот на животот. Секогаш е нејасен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Затоа и не се стеснував да му речам на момчето: „Ти, Иване, сета куќа имај ја за своја, а не само собата во која си сместен“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А тој ми вели: „Знаев, мајче, дека сум добредојден.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ни не слутев дека неговата судбина ми ја раскажува преку песната што божем успаната девојка ја пеела!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Си измислувал човекот заобиколен пат но за жал сепак не пристигнал кај неа (Кај неговата Катерина). Ни не слутел дека го фатил правецот кој води директно в зандана.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Никој и не слути оти конецот на неговата трска одамна е скинат.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)