не (чест.) - пропушти (гл.)

А меѓу нив е и Роџер Неш, кој во текот на триесет и седумте години не пропуштил ниту една од државните сезони за лов на елени.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Понекогаш господинот Гроздановски правеше намерни грешки, смислени, со намера да го провери неговото поведение, па дури и да го збуни, но грифонот никогаш не пропушташе да ја поправи неговата грешка без оглед на тоа дали била намерна или не.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Веројатно и генералот мислел како тебе! – ѝ реков - А виде што се случи - додадов малку подоцна?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нејзе изгледа мојата поставеност во власта и се чинеше тврдина која е цврсто вградена и во судбината на Јана и затоа ќе ја штити од грдите настани во животот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но Даскалов не пропушти да ме укори: „Ајде, не плачи!“ Не, не грешам!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем предметот беше приложен и вие потврдивте дека вашата пријава се однесува токму за таа скапоценост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А жената иако изгледа правилно ја сфати мојата бојазливост, сепак не пропушти да му се исмее на стравувањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Интересен случај - не пропушти да прокоментира.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„А јас сепак сакам да ве уверам, Даскалов, дека сведокот Басотова лично ми ја предаде изјавата и притоа не пропушти да ми го покаже на својот врат тој божем откраднат или отуѓен ѓердан.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Онисифор Проказник нешто објаснувал. Јавачот се наведнал малку од коњот, бездруго за да не пропушти ниеден збор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Далеку зад нив се давела во синевина преголема бела и многугрба камила со куси нозе; слабината ѝ пукала, се отворала: тоа разретчен облак бегал кон лилаво распливнување.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
О'Брајан никогаш не пропушти да разбере што му се кажува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никој никогаш не се спасил од разоткривање и никој никогаш не пропуштил да признае.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го гледав со оној мој збунет поглед, како кога сум преплашен од некоја неразумна постапка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Господ не пропуштил да им ја спомене на другарите и онаа многу битна поединост, дека сум се спротивставил на неговата намера слушнатиов разговор да го пријави.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Малку подоцна го видов Пачев како поминува покрај отворениот прозорец.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Притоа не пропуштив и да се засмеам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Можела да влијае во формирањето на нејзиниот карактер, а имало случаи кога се одразувала и на нејзиниот изглед , не пропушти да нагласи Борко.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тој не пропушти да нагласи дека за појдовно навлегување во оваа многу компликувана материја му послужиле податоците кои се содржани во Дневникот на непознатиот монах, Дневник што изгледа монахот го водел во своите подоцнежни години, кога престојувал во реканските манастири.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И јас во името на народот ги чував народните непријатели добро да кршат камен, добро да го делкаат и со врвот на иглата мерев да видам дали добро налегнува камен врз камен ... дури - како што велеше командантот - воздух да не пропушта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Едно лесно го отфрли злонамерниот дел од неговата сугестија, но не пропушти да го прифати делот што му ја дополнуваше веќе крокираната претставата за Петра.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во неговиот фрижидер не може да се случи да нема.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Такво прашање поставуваат некои од пријателите на татко ми и мајка ми, а особено оној чичко Гоце, од Берово, мајтапчија и подбуцнувач, кој не пропушта прилика да ме зајаде.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ај оди сега, размисли малку и друг пат не ставај сол во секоја манџа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Понекогаш ја прифаќам шегата, а понекогаш имам желба да му скокнам и да го убијам, особено ако се најде уште некој кој ќе ме земе во одбрана и ќе рече: „Мала е таа сѐ уште за дечковци. Не ѝ е уште време“.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тие секогаш многу се радуваат кога ќе ме видат и дедо Роман никогаш не пропушта да ми даде чоколада.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Во тоа што, пред да излезам, мама или тато не пропуштаат да ми речат да сум дома во девет часот. - Гледаш во што е штосот?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)