На козарите им се враќаше самодовербата, па и овие кози и козарите насетуваа оти еден ден ќе се најдат пред волците на нашето време, но не помислуваа на пораз. ...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Си велам,човек на овие мои години и олку на умирање, на жена не помислува.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Но тој веднаш со мрштење, како да се гнаси, ја отфрла таа мисла, чудејќи се колку е понекогаш човек себичен и што ли не помислува дури и за своите најблиски и најмили!
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Не помислувај дека јас, како и Бузо, со молчење ве одминав заради тоа што се плашам од него или пак го сметам за неразделен другар.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Во мојот занес ниту не помислував дека такво нешто може и мене да ми се случи.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тука е и инженерот Александар, повоздржан е, таков му е карактерот, но пресреќен е што се нашол во средината и во настан за кој никогаш не помислувал дека може да се случи.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Бре, инает! - божем протестираше Бојан, вадејќи ја со напор пилата. Ја закачи на ѕидот, не помислувајќи веќе да се послужи со неа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И за да ме ослободи од сомненијата најде за потребно да додаде: „Не, чичко Боге, ни не помислувајте дека веднаш ќе се затрчам да го барам татко ми.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но покрај ова што ти го кажувам и што не може да се протолкува на повеќе начини, кажав и уште нешто за кое подоцна бев спремен да се посомневам дека ако не ги поттикнува намерите тогаш може да се сфати како подршка на неговата идеја, која за жал постоела.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Многу работи ќе треба да се разјаснат пред да го сторам тоа!“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„И не помислив дека такво нешто ќе сториш, реков, но сепак, мило ми е дека самиот си го избрал правото решение“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Живеејќи во свет во кој партијата беше „Бог и батина“ никој не помислуваше дека еден дедо со исклучителна блажена фаца, со очи од кои зрачи добрина, еден облак во црвен плиш може да биде помоќен од партиските џивџани.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
На стражарот сега не помислува. За тоа не е потребно да мисли веќе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сигурен сум дека дури и не помислувал дека врховниот циник, македонската историја, тоа писмо ќе ми го предаде мене в раце.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Не помислуваше повеќе на можноста дека таа му поставува некаква стапица.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Никој од рајата и не помислуваше да се вади од таа бедотија.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Таа речиси и никогаш не помислуваше на тоа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Знам дека сфаќате оти јас воопшто не се сомневам, дури ни не помислувам дека некој од болничкиот персонал можел да биде соучесник во исчезнувањето на Загорка Пеперутката!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Честопати за неа многу зборуваше, а честопати и не помислуваше на неа.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Јас, поправо, и не помислувам дека ќе бидам овде на оваа планета толку долго, тоа е само игра и иронична идеја што ми падна на ум, за да ми мине времето.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Нешто не ти е јасно?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Никој веќе и не помислуваше да глуми болка од божемните рани.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
„Војниче!“ викна тој по него. Едо се сврте не помислувајќи дека милиционерот го вика него.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Директорот на нашиот театар и не помислуваше да му одговори задржувајќи ја истата насмевка – клише.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А од нив никој и не помислуваше да запре.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Рибата ја држам, не помислувам да ја пуштам.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Се разбира, тие никогаш не помислувале дека до пари ќе може да дојдат на легален начин - преку членски внос, работа или слично.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И на ништо убаво веќе не можеше, а и не помислуваше да се надева.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)