Не погледна дури ни во Винстон; гледаше само во бројчаниците.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа изгледаше како да не го видела, а тој не погледна повеќе во тој правец. Попладнето беше поподносливо.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Винстон не погледна повторно во него, но вознемиреното лице слично на череп беше толку живо во неговата свест, како да му стои пред очи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, не погледна во неа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- А ти не се плашиш ли? - Па, не знам. Но сакам да видам како е горе. И да погледнам оттаму. Никој досега не погледнал...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се приближија, Христина го викна Тодор, кој веднаш стана, а Томаица не можеше да се воздржи да не погледне накај Петар кој веќе гледаше во неа со неговите длабоки и топли очи насмевнувајки се нежно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
- Онисифоре, слушнал исплашен глас. - Болен си.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И не погледнал во нејасното лице на долгманестиот Борис Калпак. - Што е, ти пречи ако поспијам? - Ами, зошто?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тогаш, кога веќе сите папсаа, најстариот на масата не погледна во часовникот на раката туку во прозорецот што зазоруваше, па рече: „Никоја доба. Само за мадиња бесење“.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се разбира, на такво полжавче, дете речиси, човек не погледнува низ нишанот на пушката.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Глава ти пука од болка, на леб и вода да не погледнеш од мака, зашто сѐ што ќе касниш ќе го повратиш, та само на пролив те тера.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
За среќа Германците не погледнаа внатре.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)