„Еве, и јајцата се варени; две ќе ти се доста. И пиперка, и два патлиџана и парче сирење.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ама сѐ да изедеш, ништо да не вратиш дома.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Модри од лутина, тие не ја споменуваа водата, туку нешта поврзани со меѓусебна завист и омраза - дека Сотир му купил стан на зетот в град, дека Михајло живее од наполеоните на дедо му украдени од компањони во Америка, дека Бамбо му ја дал кобилата на Бориза Штопар со мана, дека ќерка му на Бориза е вратена три месеци по мажачката сосе машината за шиење, дека Васко Бурзаноски клавал шеќер во комината за ракија, дека голем проклетилак има во сојот Куцалев, што ќе земе на заем никогаш да не врати...
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Салама не ти купив, уште е топло - да не ти се расипе.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
— Земете, рече, за спомен. Вратил — не вратил, алав и од мене и од ала. Лежете и мислете стариот мудур.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)