Овие луѓе не возат блескави автомобили, ниту крнтии, ниту камионети со канцерозни и рѓосани каросерии.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- Не авион, ама автомобилот им беше вистински авион, ти таков не можеш да сонуваш!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Авион да не возеа тие твоите? – го потпраша на шега татко ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Уште нешто: Лиле навистина работи у стоковна куќа ама не на втори спрат туку на приземје, а Ѓоко не вози дупла двојка туку обичен градски аутобус.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Утрото Јадранка ми рече дека еден ден ќе вози таков џип. Да ... - рече - ќе видиш... Јадранка да не се викам ако еден ден не возам ваков џип.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Јадранка да не се викам, ако еден ден не возам ваков џип.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Обично кога патував, а не возев самиот понесував по некоја книга која во тој период ги пленеше моите мисли.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Бешир минуваше и низ црвени семафори откако ќе забележеше дека немаше коли од десната и левата страна на попречниот пат! Никогаш не возел побрзо!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Престигнувавме и остававме далеку зад нас други коли со дипломатски ознаки.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И речиси во секој премин на цивилизатори или варвари не престанало да се убива, да се масакрира, да се владее...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Воланот му ги притиснал ребрата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Имале среќа, и ние имавме среќа. Камионот не возел брзо.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И ногата му е скршена. Ќе лежи подолго.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
На неа веќе подолго време стоеше вагон што нигде не патува и никого не вози.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)