ли (чест.) - јазик (имн.)

Одговорот на прашањето: Збира ли јазикот толку колку што може да загуби мислата, а да најде песната - се потврдува одново и одново во секоја песна на Анте Поповски.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ние немаме ли јазик? ние немаме ли си книги, во којто можиме да си пејме јазикот ни? нека кршат врат овија проклети грци от помежду нас, терајте јазикот им от црквите ни и от училиштата ни, нека иди повраги и безтрага, имаме си ние јазик и книга, некеме грчкото, некеме да се грчиме.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)