ли (чест.) - си (зам.)

Ја праша: - Многу ли си удрена? - се помрдна и виде дека преврската од коленото сѐ до колкот е покриена со засушена крв. - Па... така...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сигурен ли си дека запамети сѐ?“ „ Да.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Повторно ја чувствувам онаа топла поповска сомилост „ќе го земам ова дете под своја закрила“, од која, иако ме нервира, не можам да побегна: - Слободна ли си вечерва? - Можеби...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Каде си, дома ли си...!? одглуми топол глас.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Дијалог со пролетта „Која си ти убавице, пролет ли си, што ли си?
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Одамна ли си дојден?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
А што ли си мислевте предци наши Дека сите ќе станете коџобаши? Дека ќе жнеете тоа што сеете?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Ти роднина ли си ѝ? Не ѝ одговорив; ја заобиколив и ја отворив вратата без да тропнам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Нели гледаш?“ рече Ренди. „Што е ова срање, бе тато?! Нели гледаш? Луд ли си? Што правиш?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Кога ќе се вратиш од Струга, дојди пак да видиме да ли си добил сол.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Навистина ли си решил сам да живееш? - прашува учителот. Молчам.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)