— Нека му е аирлија муабетот на Петка! За каде ли го маслосуа? ...
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Боже, каде ли го оставила подарокот и што има во него? - љубопитно се прашуваше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Толку ли го цениш името и трудот на татко ти?!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Врати се, мора да го најдеме нашиот заеднички јазик кој веќе не е ни нашки, ни странски, ни кинески, ни есперанто (затоа ли го губиме). Тоа е значи јазикот на глувите.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Татко ми, кого мама многу не го поднесуваше, Господ да ги прости и обајцата, знаеше да ми каже: - „Петренце, животот е краток, уживај додека можеш“ – се сепнува – Чекај, Лулупешку, не си определен да размислуваш, ами да дејствуваш (пребарува по џебовите) - Каде ли го оставив? Тука не е...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
18. ВОЛКОТ ГИ ПАСЕ НИВНИТЕ ОВЦИ - кој ли го најмил него за овчар?
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Ова е и една од причините зошто осамените веруваат дека со нив сеќавањата повеќе манипулираат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Вистинито а не постои! „Каде ли го затуривме?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Мислиш - ноќеска?“ „Ноќеска ... Онисифор Мечкојад му го грабна од раце залакот месо и го запали пренабожниот Круме Арсов.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Тој ли го уби со вила волето на жалнион Осип Сечковски?“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)