и (чест.) - навистина (прил.)

Иако нивната желба беше да бидат широко прифатени од општата јавност, и со тоа да станат дел од општата култура, философиите обично беа предмет на расправа само во рамките на многу мал круг.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На ист начин, како што во христијанската традиција злото, поаѓајќи од своите обиди да го искуша Исус, делува на прикриен начин.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
15 Гордоста, според Тома Аквински, најсериозниот грев од кој се раѓаат сите останати, (и навистина грев кој, како и логоцентризмот е поврзан со нееднаквоста и борбеноста) може да опстане и при самиот акт којшто е преземен да ја елиминира.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На балконот од конакот се појави пристар човек во шарена ноќна облека и навистина му се насмеа на Гузепа и другарите, по кое испушти едно „Buonа mattina, buona mattina signori".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
29. Може да не е уште јасно оти ако се задоволат сакањата на комитетот, Македонија и навистина ќе се направи бугарска?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Всушност, по 1371 год. Марко станал турски вазал, како каков што и загинал во борбата со влашкиот војвода Мирче, но со тоа бил и навистина спротивставен со српскиот кнез Лазар, којшто им се спротивставил на Турците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој молчеше. Ќе ти ги дадам, му реков. И навистина му ги дадов.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И навистина: Луција од мене бараше да бидам циркузант не затоа што таа, туку нејзината Партија го сакаше тоа; Ина бараше од мене да бидам кловн (со видлива дарба за еквилибристика) не затоа што тоа ќе ѝ донесеше поени во циркусот, туку затоа што таа уживаше во моите глупости; се смееше како никогаш ниедна жена на светот; се смееше како што Луција, мојата Луција никогаш не се смеела, не се смее, и ниту не ќе се смее, иако според својата судбина требала да се смее, што не би можело да се рече за судбината на Ина; и јас реков: „Со задоволство, Ина. Со задоволство ќе го сторам тоа.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И навистина: подоцна, под тој шатор, во тој совршен круг, јас го најдов својот душевен мир; го пронајдов центарот на светот, се пронајдов себеси во тој центар, израснав како маж.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се правите како да не го гледате злото. А можеби и навистина да не го гледате.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)