Се гледа дека е и уплашен, ама и среќен. И Зоки е и уплашен, и среќен.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Луѓето дури и од родните предели што некогаш ги сториле и среќни и несреќни, не се разделуваа без тага во душите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)