Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Оттаму потекнува и одреден впечаток на садизам што ги рефлектираат некои популарни дела за коишто ќе стане збор, бидејќи садистичката компонента е пример на „целисходно мешање на нагоните“.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

4 На тој начин, преку еден „перверзен“ пат се стига и до поимот уживање, и тоа воопштено речено, така што се открива смртта во задоволството кое во основа „го лимитира полето на човечките можности“ и чијшто принцип е „принципот на хомеостаза“.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Некои гласови идеа и до нас, но за сите нас најзначајно беше што татко ми купи коза, а мајка ми беше среќна со сите нас децата.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Веста стигна и до нашето семејство. – Каков попис сега, пустината, па не заврши ли пописот есеноска? – се прашуваше мајка ми гласно оставајќи го плеталото крај себе, на чардакот, седната до татко ми кој прелистуваше некаква стара книга.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Толе вечерта го најде гајдарџијата Колета, му лупна неколку тупаници по нос и по рилка и му се закани дека ќе го заколе, како пиле ако и до недела го направи истото.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ако си спомнувате, малку пред Амстронг да зачекори врз фантазијата на поетите, студентите го тресеа цел свет – од Беркли до Берлин и Париз, та дури и до Белград и Скопје (кај сите Турци таму и малиот Асан, шашардисан како онаа жабата што кинисала по коњот да се потковува).

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Трненката е грмушка висока до човечки бој, а широка како копа ( спореди: мома како копа), плодот ѝ е ситен како брбушка, колку модар уште повеќе кисел, кој се задржува на гранките и до зиме смалувајќи се и збрчкувајќи се како природно исушена и конзервирана јагурида.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Ќе те именувам бидејќи ги именуваме соништата и оној гибелен лет на ветрот тој злочест двојник твој, па биди името на летот негов на сѐ што кратко трае а сепак низ годините што допре и до нас…

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Има многу наши од преку граница, од вашата ревизионистичка Југославија, наши бре, од иста етничка припадност и вера, пардон националност, кога ќе дојдат овде во татковината – мед и млеко откриваат, рајот го гледаат, некои и до Водачот стигнуваат, а кога се враќаат, друга песна пејат. Мизантропи.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

До почетокот на времето, Словото беше во Бога; во почетокот на времето Словото го создаде светот, среде времето, Словото се оваплоти заради спасението ваше, а на крајот од времето – оваплотеното слово, Богочовекот Исус Христос ќе ви суди за делата и неделата ваши и ќе остане, како и до создавањето на светот – вечност.“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Но јас реков: „Земанек, јас и до сега бев циркузант.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Таму зад тие височини ни ги однесоа децата, зад тие магливи ридишта и можеби и до таму стигнуваше нашиот плач, ама болката остануваше во нас...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Кај исчезнаа сватовите, каде исчезнаа младенците, кај поштук фатија свирачите, до ден денешен не разбрав, а прашував, и до ден-денешен прашувам.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Уште од времето на Кресненското востание, во кое имаше раководна улога, Стамболов води немилостива борба против секоја манифестација на македонската национална свест и успеа привремено да ги неутрализира и движењето на Т.Гологанов, и Младата македонска книжовна дружина и др. македонски друштва и комитети, па така дојде и до книшката на Вардарски (П.Попарсов) „Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници” (1894) што всушност ја претставуваше првата програма на тогаш основаната ТМОРО.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

31. Каравлашко всушност е само еден дел од денешна Романија. По обединувањето на Каравлашко и Молдавија (1859) се создаде државата што го доби името Романија (1861), но Мисирков го употребува традиционалното народно име што е зачувано и до денеска во Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

За сожалување, муслиманите и до последно време не можеа да се ослободат од својата стара предрасуда да гледаат на христијаните како на подолна раса од нив.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Новаковиќ се трудеше да биде близок и до македонските национални дејци за да може да ги искористи за целите на српската политика и пропаганда, па се среќаваше и со Мисирков.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Траеше неколку ноќи и сите го гледаа до некое време по полноќ, а понекои и до зорите.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

А може да се однесува и до вас, тогаш кога ќе биде навистина несреќа.“

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Па дури до полето, дури и до шумата Ние само се поиставаме, ги затинаме устите и носовите, ги собираме очите и само кашламе, киваме.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Македонија е до Александрија со морето и со сите други мориња. А може и до Америка. Кај што е Мирче, таму е и Македонија.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Идат и до мене, ми ја откриваат ногата и ми прават преврска.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Чудно било што и до тој суров Онисифор се допира набожноста на очајот, што едно од многуте пипала на тој очај се движи кон неговата загатливост, зашто само тој пред поаѓање не ја отпечатил крвта на својот палец и показалец во манастирското Евангелие и зашто само нему му рекла игуменијата Минадора дека ќе му суди под бочва некој калуѓер Кузман или Дамјан доколку му никне тртка на носот.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Го заборавиле видовитиот Дмитар-Пејко и не виделе кога над него клекнал Онисифор Мечкојад, барајки му ја со смрзнатите прсти на левата рака жилата на челото, обајцата со исти зборови на усните како и другите - господи, не заборавај нѐ!

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Темјанушката е ѕвездолик цвет со пет ливчиња чија што боја е производ на додавањето на црвената боја (бојата на бесмртноста) во сината.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Оригиналното езотеричко значење на темјанушката и до денес е сочувано во жаргонскиот израз „pansy“, со кој се означува феминизиран маж или машки хомосексуалец (егзотерички пандан на езотеричниот хермафродит или андрогин).

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Така би и во таа темна ноќ кога душата беше претворена во светлина за да го осветлува патот на сина си до границата која го сечеше Езерото на неколку километри од гратчето Подградец Бабата своите внуци, кои сега се оддалечуваа засекогаш од неа со малиот чун во судбинската ноќ на својот живот, ги заспиваше со прикаски и легенди поврзани со блиското Езеро, чии бранови често допираа и до бреговите на нашите соништа, ги вознемируваа.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Камилски потоа утврди дека од урбаните средини влијанието се распространува и во руралните предели каде што турските лексички елементи ќе влегуваат од втора рака, но и натаму дури и до денешни дни ќе се чувствува нивното присуство и влијание.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски најпрвин ги извлече од речниците заемките за означување поголеми или помали градови како: касаба (со потекло од арапски, casaba), заемка присутна во сите балкански јазици); паланка (од унгарско потекло во турскиот).

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Понекогаш доаѓа и до преплетување на цревата Ама тоа веќе одамна не се есапи за болест за умирачка Што значи сонувањето и скокањето можат да продолжат И тоа така да продолжат што јасно да се стави до знаење Дека просторите низ кои се скока немаат соседи Како што ни владетелите вклучувајќи ги и македонските владетели Ниту имале ниту ќе имаат пријатели И како што е историска и личен малер за секој маж Која и да е убава жена да му стане пријателка

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Но дури и до приватната доцентура морал доста да чека, и допрва во 1801, кога имал над триесет години, по препорака од својот пријател, тогаш веќе познатиот филозоф Шелинг, станал приватен доцент на универзитетот во Јена.

„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)

Се измени на почетокот текот на реката, а по завршувањето на градежните работи, две години подоцна, дојде и до нејзино целосно блокирање.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Не знаеш и до кај си жива.