и (чест.) - крв (имн.)

Млекарки со полни ведра кога се враќаат од молзење и разбој и на него мајка ти врз бесконечната ливада на веленцето што го ткае спроти Велигден да гледаш постапно како никнуваат на милиони цвеќиња, тревки, плодови и незаборавна, точно во тие години, во пределот на првиот допир, да почне една војна, постапно да го изумуваш својот татко, тој да исчезнува низ времето, да потече и крв од твојата нога за да сфатиш дека твоето детство стои допрено како божјак до војна и молчи...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Се гледаме со бугарските војници, како ништо да не било. - Ништо друго не најдовме од него. Само крвта. И крвта му ја собравме и му ја закопавме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И крвта ѝ пливна преку лице.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Па, нему и крвта со човечки глас му плачеше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога колат вол, плениците ја збираат и крвта сосе ѓубре.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)