и (чест.) - дедо (имн.)

Го одведоа и татка, и стрика, и деда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кој не би се смилил пред изгледот на Пискулиева, штом дури и дедо Иван не можеше да остане рамнодушен.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Дури и дедо му, кој долги години не излегуваше од дома, заради реумата во нозете.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Митре седнал да руќа и го поканил и деда Гера.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ги искара и дедо Ангеле: - Подобро вие помалце да се мрсулавите...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Децата кај деда Гера го најдоа и деда Ангелета, човек врсник на Гера и на Бошка Манев, кој до Хуриетот исто така бил комита и шегобиец речиси рамен на својот војвода.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Такво шеќерно старче беше и дедо му на ловецот Капсула, секогаш смело загледано во туѓите очи; ништо не бара во нив, само го огледува своето лице, нема ли на кожата некоја ненужна дамка што би го урнала светечкиот негов изглед пред луѓето.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мајка тргнува по нас, и дедо тргнува по нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)