И луѓето од Козар маало и сите други во градот што имаа кози имаа мачни искуства со пописните „козји” комисии: на едни козите им беа дрско одземени, на други заклани пред семејството, трети завршија пред суд со сѐ козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А тој во себе комунизмот, како и сите други идеологии, ги прифаќаше како фасади на вистинскиот живот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И не само јас, туку и сите други девојчиња што бевме во домот...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Кога на софрата за ручек беа и Севда и Стасе и Спиро и Елени и Слобода и мајка ми и јас. И сите нивни браќа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Константин З , кој го презира и Скопје и Битола, и сите градови на новите предели, за оваа касаба, лесна за техничка обработка, има поеднакво и неподелено мислење, па го гледа командантот со празен поглед, технички заблагодарувајќи му се на предварителната покана што брзо ја запрета и ја отфрли меѓу неважните податоци во свеста.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Како и сите вистински класици, без оглед на своите најдлабоки познавања тој не е интелектуален, туку формален; неговиот поглед на свет е секундарен во однос кон геометријата на фигурите и кон нивната местоположба.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Се вратив од јужните краишта а Старицата рече: Кога дојде дојдоа и сите реки што си ги врвел, и сите птици што ти ја слушнале песната.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
„Од мојот бостан, вели, иако знам како дише секоја лубеница, се случува да скинам и понекоја зелена“. И ете, како Кусакатскиот и сите ние.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Признавам дека и јас сум од таквите: по неколкупати на ден ќе скинам од зелените.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
88. И овде Мисирков тргнува од најконкретните примери што ги знаеле и сите негови слушачи на предавањево пред МНЛД: Ниеден Бугарин од Бугарското студентско друштво не замина да зема учество во Илинденското востание, туку само некои членови на ТМОК – Македонци, па дури и Руси, некои од кои и загинаа во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние сме како волињана, Онисифоровците и Арсо Арнаутче камшикот, ние јаремот. Луѓето на Доце Срменков ги држеле презашилените чекани.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во просторот помеѓу куќите и рекичката што брзала ослободена од мраз и со поинаква боја заради надојдената снеговица, гласот како да не значел ништо зашто сѐ што ќе се кажело тоа истото веќе некој го мислел, не еден туку повеќето, ако не и сите околу запрегите. Во такви часови и тагата онемувала.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Како и повеќето луѓе што не се брзи на караница и што не прифаќаат неразумни предизвикувања пред да проценат не ли ќе бидат поразени, како и сите луѓе што не ставаат глава под секира само за да знаат дали е болката на месото подолга од смртта, чекале засолнети под своето молчење да мине опакиот виор.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- По домаќиниве ќе плиснеме само вода за среќен пат. Никој, разбирате, солза да не пушти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се помисли малку и додаде: „Впрочем, како и сите ние“.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Можеше да биде каков сака, оној, можеше да биде и еден од оние, што крадат, требаше само да ја сврти пушката кон она ѕвере, да ја насочи кон неговите ребра, или нишанејќи во нив, барем да го закачеше во задниот колк, сандакон сега ќе ни беше полн така што ќе да ги викневме нагости дури и сите оние волци надвор, и пак да остане за нас.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
По тој снег сега можеше да ги распознава и сите стапалки од дивината, што го сновеше тука целата помината ноќ својот крвав сон.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој на тоа сега секако ги учеше и сите свои дечиња, и сите свои внуци.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Остануваше со неразјадена поврвнина и под јужниот снег, имаше цврсти корени и во скочанетата земја, неговиот проник го имаше склештено сиот горен дел од пиланата, исполнувајќи ја и буката, а тој се наоѓаше загнезден и во внатрешноста на пиланата, во него беа склештени и сите делови од машинеријата, што доаѓаа во допир со водата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И тогаш чиниш беше прероден од тоа што беше успеал некако да поверува и сакаше и сите други да му поверуваат нему. И навистина луѓето веруваа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој ги знаеше и сите млаки каде што можеше да биде задржан тој, а знаеше дека во вакво време дивите свињи се хранат со корењата, што ги ископуваат по тие млаки.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но и тогаш, како и сите поминати години, требаше да се продолжи да се живее, да се јаде.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Работата го изострувала секогаш и него, како оној метален писок на бичкијата, тука и сите свои движења тој ги чувствуваше како му стануваат такви, се чувствуваше роден за тука.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Најпосле сами беа и сите оние другите ливотки, што прошмугуваа низ мртовечката темнина наоколу, иако тоа беше доста далеку од ова пеколно дно на самотата, што го имаа тој и неговиот волк.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тука скраја, приближени од сите страни и настасани, беа сега и сите други волци од таа ноќ.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но од тоа немаше потреба, Руса сама изнајде начин како да се заштити и себеси и сите христијани во Потковицата, се прогласи за маѓосничка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А и сите луѓе на светот се наши луѓе. А навалуваме еден на друг.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Исто така, тој е должен, во рок од три дена, да му ги врати и сите документи што му ги доставил кандидатот, како доказ за исполнувањето на бараните услови за вршење на работата (чл. 27, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Затоа и сите чифчии денеска стоички го поднесуваа припекот на сонцето и чекаа да се стемни за да се вратат во своите кошарки по чифлизите и да го продолжат ропскиот живот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Оттука и сите селани — чорбаџии, се разбира, му беа познати на спаијата, а и тој ним, та и сега, кога им стана спаија, си идат како кај „свој човек“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И сите излегоа на виделина.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Според него, нивниот македонизам не бил вештачки, „тоа е природно, спонтано и длабоко всадено чувство, кое почнува уште во детството, како и сите други патротизми“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Исто така ја забележал и македонската освестеност, „која оди подалеку од локалниот патриотизам“ и дека нивните тежнеења се „насочени кон слободна и обединета Македонија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
- Па заврши како ревизионист. Како и сите вие божем комунисти околу нас...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Таму тој учеше занает како и сите негови другарчиња.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
До крајот на есента се случија уште неколку работи за кои Егејците не можеа да најдат објаснување: Господ цела недела не си ги запре солзите и не само што се наполни коритото на Вардар, туку и сите улици, плоштади и подруми до железничкиот насип.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тогаш и сите три жени се расплакаа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)