И го гледам како таму во понизна положба лежи, се врти кон мене барајќи сожалување, а мене и ми е жал за него, ама и се плашам од овие луѓето што на цел глас викаат во мојата чест и слава.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ќе му ја вратам на оној кој е сопственик и кој и ми ја даде, да ја прочитам“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И ми извадија лажни документи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Токму поради тоа и ми се допаѓа зборот метафизика.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Дури и ми рецитираше како започнува романот, но јас не можев да ја слушам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Прекрасно е да се запознаеш со животот на двете девојчиња - близначки - Лујза и Лота!“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Сѐ така восхитено зборуваше Елена, додека излегувавме на големиот одмор.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Не само заради вујкото, туку и заради присуството на оние многубројни стрпливи љубопитници, иако е премногу наметливо па дури и ми пречи она нивно умешно соживување со присуството на смртта.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Така си мислам за смртта, ама си мислам и за домашните. Може затоа и ми се суши устата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)