и (чест.) - мене (зам.)

Погледнав низ прозорецот и видов една група мажи пред куќа, застанале, очигледно да ме викнат и мене, или барем да ме известат за собирањето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тој, како што пишува и самиот и, како што многупати ми пишуваше и мене, сакаше да се гледа во друга, поинаква позиција, да го гледа светот од точката од која и бог нѐ гледа нас, како што велеше, или пак, што би било најточно, него да го гледаат како мал бог.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
ВЕТА: (Без да го забележи слугата) Е, дали еднаш и јас ќе дочекам и мене вака да ми речат: „Добра ноќ“!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
И мене ми е блиско куранското писмо колку и вам.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Исти луѓе, исти разговори, дури и исти пијалаци. А тебе? - И мене.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ме повика и мене, и јас дојдов не затоа што сакав, туку од љубопитство: сакав поодблизу да го запознаам тој другар на Земанек што во мигот повеќе му значеше од мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Земанек ја слушаше Луција со внимание, но ме гледаше и мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Препис учинивме, умножение од тој запис и го решивме“, рече Филозофот (Не ми беше јасно зошто цело време вели „ние“, кога сам се подвигуваше Филозофот, нека му е слава во Станот Небесен, но и мене ме стави до него, не ме заборави, како Господ што рече: „И каде ќе одам јас, таму и слугата мој со мене ќе оди!“).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А Писмородецот позелене од злоба, и жолта, горчлива пена на уста му идеше, оти царот зборови многу пофални и сјајни за мене рекол, и сликата ја поставил на вратата од гробницата на својата ќерка, и му наложил на Писмородецот и мене да ме примат во врвниот совет на царот, најумните каде што седеа, со Писмородецот на чело!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Оти, со доаѓањето на денот, јас го имав Земанек; Земанек беше веќе во Партијата, со мене; одевме заедно на сите кружоци; тој напредуваше одлично, и набргу ме надмина и мене во Партијата; таа наша упатеност еден на друг, преку партијата, ми пружаше утеха и мене, а верувам и нему, после она што му се случи на Јан.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Неколкупати ми дојде на врв јазик да му речам дека постојано го мислам мојот редок гостин, кој како подарокот тебе (најскапото) ми те остави; дека заспивам и се будам мислејќи на него.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А со кое право можев да го кажам тоа а Иван да поверува, кога и мене напати, без да очекувам и без да се надевам, луто ќе ме каснеше сомнението!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ФРОСА: И мене ми пишуваше мојон, во првото писмо кога си отиде, оти како некој од другарите вратиле, ама кој му кладе волкот зошто и за како.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Тато и тетка Рајна и мене сѐ ми беа приготвиле, но јас за тоа никому ниту еднаш не реков во класот...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Дајте ми и мене малку нежност, господине.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Му се приближи и почна да го фаќа меѓу нозете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Само јас останав, а и мене ме бараат за да ме убијат!“ Оти нему Бог ќе му одговори: „Не си само ти!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Проклет да си, пушти ме. Ќе нѐ видат. Утре и мене ќе ме набркаат од селово.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Скрбеше над себе. И мене грлото ми се стегаше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Шепотеше со рапави воздишки дека саканите синови и милите снаи го испратиле по воденички камења во туѓа каза да се избават од него.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Негде далеку, во лесновската шума можеби, некој нешто викал. Најверојатно некој од дружината.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Можеби Серјожа дома жаби јаде, - одговорив јас штом размислив. 164 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Значи, и мене ќе ми наредите? - Ќе наредам, ако затреба! - извика татко ми и тропна со раката по масата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Разлабави малку, човече, нека омекне и твојана земја, а и мене пушти ми ја водана за да можам да сторам сѐ, за што сум тука и дојден, со сите оние трупци и со мојана пила.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Знаеш, поезијата и мене ми е поткожна болест. - Знам! - му одврати Ивона.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа радост и мене ме обзеде.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Оди, човеку! Каков коњ ми споменуваш? Ќерка ми уште не е за мажење. Ми треба таа и мене, да испере, да искрпи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тие ќе ми ги подбуцнат штиковите под гушата, а јас ќе истрпнам и ќе си речам: господе, ќе си речам, зар и мене ми се доброја, ќе си речам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На излегување ме викнаа и мене. Другите ги оставија.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А оти не ме викна и мене, прашува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Колкупати само, ноќе, о боже, колкупати и мене ми се јавуваше некој глас за тоа пусто јадење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И што е ова трчање? Кого ќе го избркам јас оттука, кога и мене ме бркаат оттука?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така, така, сонот и мене беше ме украл. Сум заспала.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
и полковиот му рече освобождавам те од обвинението, откако го ислуша, за петнаесет дена ќе добиеш и решение, и Ристе се тргна, отпоздрави и се тргна, и одат после други, и којзнае што ме дупна и мене, и јас ќе одам ќе прашам, што ќе стане со Македонија, велам, Македонија е долга и широка, ми вели полковиот, и за Македонија одговор сега нема, одговорот е во вас, во сичките нас, благодарам, му велам, коњите се тепаат, а магарето го јаде ќотекот, покорно благодарја, велам, и как се казваш, Мирче Мегленов и ме запиша, мајчето негово, и после ротниот секаде мене ме праќа: во извидници, кај што студи, кај што е калливо, кај што главата ти е пред куршум, и еднаш со Стевана нѐ пратија кај окопите англиски, 124
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И мене ми го пресекоа палецот на ногата. Како шупливо јаболко да отребија.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Поведи ме барем и мене, да ги понамалам од земјата, од тежината.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Туку ај, да си одам, да се преслечам, вели Мисајле, оти и мене студот ми се вовре низ алишта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Донеси ми вода. - Добро, Јоне, ќе ти донесам, велам, колку сакаш ќе ти донесам вода, само не пијај отрови, не пусти си ја душата, не пусти ми ја и мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама кога се покажа и Горица, и мене ми гргнаа солзи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некој укруп му застана во градите, укруп и мене ми застана за него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Земи ме барем и мене, викам, за да немаш повеќе работа кај мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако си решил малку по малку, твојата љубов да ја снемува... ќе ме снемува и мене, дел по дел од мене ќе умира... како ветар ќе минуваш низ мојот живот, и ќе ме однесеш до безживотниот брег, и таму тивко ќе ме снема во бескрајот...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Сѐ ми разбуди.. сѐ што беше заспало, и срцето и душата и мене ме разбуди, од лошиот сон кој го сонев.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
И ним, а и мене ни е убо заедно“, рече со насмевка.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се сеќавав на тие мигови кога во судницата, на масата со излижана маслинеста боја, се шеташе бледа неонска светлина, заминувајќи на десно, паѓајќи на подот, по паркетот, и пак враќајќи се од левата страна на масата, повлекувајќи ме и мене низ нејасни сеќавања за неизвесноста на кружното движење што од игра со сласт и страст се претвори во вител на силна и матна вода во која се губи свеста и престанува постоењето кое толку многу го сакав.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ти велев да не мислиш на алот на народот, ама сега и мене змија ме касна.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Едно влегување, Бошко падна на плочите: „Господару мил, и мене господ ме казни.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Може и тој сега бдее во несоница, мисли како да ме извлече и мене, а и себе од џенемот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А и мене ми беше мило да седнам, да ја гледам, онака мила во лицето и во обноската, чиста како пена од сапун, мислам, да седнам, да поразговарам, да видам во што сум во право, во што не сум.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Во едниот од џиповите ме зедоа и мене.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Но изгледа ти не ја чувствуваш таа смрдеа, та ме кандисуваш и мене да се потурчам за да бидам пак јас две-три години негова.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Море, седи, ослепаго, како су чинила измет на ваа куќа толку години дури вие да се жените со браче Илка, ќе чина и сега, токо ние сакаме вие да си се удомите, да си имате друшки како шо си имате, а за измет — ќе чина гајрет дури да потпркне Ѓурѓа ошче некоа и друга година, па после и мене ќе ми се поолесне товарот!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кој маж не си а натепал жената та и мене Стојо?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Примете ме и мене во вашиов одред? - Засега не! - одговори Горјан.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
– „Аман, оче дуовниче, те молам, земи ме и мене со тебе на аџилак, за да се сторам и јас еден аџија, да и да умрам да не жалам“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Се привикнав да постојам ексклузивно, на Погибел дури времето се мереше ноќе како жена дури со змијата ме споредуваа со фалусот и ламјата ја усовршив техниката на помрачувањето, прељубата немам причина да се натпреварувам со луѓето, не ги обожавам идеите и предметите како нив, но и мене ме застрашува Диве, Ероте, песјата страна на жедбата, ненаситоста, иштафот и мене бесови ме беспокојат, лунки Шејтане, постојано сакам нешто младо - Новина, Полутка, Полнеж устата ми запени од подигање удини јазикот од каскање, чинки чинење од вдахновение и празноверие и мене ме плаши изгревот на зајдисонце коцкањето со светлоста за само три дена лажовен три дена налуничав три дена трикрак, троглав жив-отец и мене ме тревожи што долго веќе многу долго преврат нема вртолун, бела ноќ на мојов месечински, на твојот животински појас вртелешко вселенска, машка анатемо Сонце мое.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тебе ти треба време да размислиш за тоа, а и мене, за да се подготвам за таа глетка.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И јас да сум на нивно место, - си велеше, - да ме будат страшни соништа во кои арамијата ми виснал над глава со нож в раце готов да ме заколе, да гладувам, зашто она што го имам ми го собира некој со помошта на еден јатак , да ми ги грабне некој со крвава пот спечалените пари, да молам да го дадам аманетот на најмилиот од куќата како што беа оние пет лири на татка ѝ на Трајанка, да морам да се посрамам како татка му на Пецета, зашто некој, кога сум бил на мака, ме одделил од најмилото, а јас сега не можам да му го вратам, та и мене да ми се случува сето тоа, - и јас не ќе можам да го здржам бесот, па макар сто пати знаел дека јатакот е јатак, а неговото внуче негово внуче, кое можеби ништо не знае.“
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Почекај, и мене нешто ме стегнало“ Тапа - тупа, тапа - тупа, така маката се истура.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- И мене ќе ми беше мило до колку имаше брада.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Тогаш, не чекај, побрзај, оти и мене многу ми се брза.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Еден ден нив и мене нѐ викнаа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со силите што ми преостануваа повторно можев да чувствувам, да ги сожалувам – жртвуваните егзекутори кои беа готови и мене да ме егзекутираат.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Така и мене ме матосува со месеци.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- И мене читај ми, - се вмеша Бреза која седеше крај својата пластична шолјичка „со кафе“ и пушеше „мастика - цигара“ со скрстени нозе, имитирајќи ја во сѐ мајка ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога Едо и Петра останаа сами во просторијата, тој рече: „Па сега и мене ми е дојдено времето. Само јас ве задржувам!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се потсети на старецот Костадин, на неговото исушено тело и на отворените очи во кои беше напикан сиот свет. Дали ме има и мене во нив?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
— И мене, велам, уште ме штипкаат влакната.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сака и мене да ме користи ко бонче за ручек.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме земаат и мене в среде и ме водат на дезинфекција.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А и мене не ме држеше место на свирка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме подзема и мене ветерот и одам по нив, небаре гости се испраќаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И мене ми се врти, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И мене така ми дојдувало, му велиш, туку ми замижале очите и сум заспала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Земјата се врти, вели Никифор, но и мене ми се врти умот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веќе и мене очите ми мижат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се однесува небаре да е преполна со среќа, уморена од обилен живот, па сака и мене малку да ми оттури, да ми отстапи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И мене — так — вака, ми излета раката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многупати и мене така ми идело.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И мене ми е душата в заби, што се вели, ама не запирам со одење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го лазат него нагоре, ме досегаат и мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Понекогаш и мене вака ми вика детето, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А и мене нешто ме уплаши, нивниот страв ме фати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почнаа и мене да ми се креваат солзи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почна и мене да ми се пресега раката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Сакав и мене да ме затворат, вели, за да бидам поблиску до тебе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вистина, и мене ми се ниша душата, ама ја стискам, ја држам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега и мене ми иде така. ,Диверзија е таков вид на војување која има цел да го изненади непријателот, да му нанесе што поголеми загуби во луѓе и техника.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Бргу ќе им мине, како што ми мина и мене.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И мене не ми се враќаше од летување, а сепак одвреме-навреме се разжалостував и ми недостигаа моите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Баш е себичен! И бездушен!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)