Понатаму разговорот се оддалечи од Димостена, мајката Роса имаше големи новости, таа токму затоа денеска е кај нив, нема поблизок од Пелагија, ја смета за шеста ќерка, толку многу ѝ се има напикано во срцето и ете таа и Деспина сакаат во овој убав неделен ден што го скрши жешкото лето со нив да ја споделат најголемата радост!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Или, ете таа, свекрва ѝ, нека ѝ покаже некои работи во куќата. Да ја упати...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Луѓето под турско петстотини години мислеле дека не можат да сонуваат да ја разнишаат таа сила, а ете таа изгнили и пропадна како трула штица. После пет стотини години, да, но пропадна.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
А ете таа дојде тука, да живее во Германија...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Ете таа несигурност ме измачуваше, ме глочкаше како камче или некое зрно што случајно ќе ви се најде во чевелот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)