ете (чест.) - ве (зам.)

— Ете го него, ете ве вас. Сега пазарете се вие, немој да речете утре: „коџобашијата не зе на душа".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ете ве, сега кажете си шо имате да си кажете. Од мене да не ве стра. На никого не кажуам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој е од мене каршилакот. Ете го него, ете ве вас.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)