да (чест.) - оди (гл.)

Зашто не сакаше да се замери, но и со волја ја работеше работата:како што го слушаше кљакањето на секирите во шумата така му се чинеше оти е во брезничка планина, со свои луѓе, по дрва, како што имаа обичај групно да одат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Го чул говорот на Сотира и, место да оди во другиот дуќан, застанал однадвор на пенџера, со мустачињата напред и со забите стегнати под поткренатите бузи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Со тртка на носот... – се кикотат играчките во хор. - .... со тртка на носот, накаде да одиме за да не се загубиме?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Нејсе. Ние, три - четири жени, пак го викнавме старчето и со молитви го замоливме пак да оди во тоа албанско село Шкумбин и да се распраша дали е далеку таа пуста касаба Дуреси и како да се оди таму.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа повторно настапи една сиромаштија. Затоа моравме, откако ќе ги завршевме нашите работи, да одиме во друго село за да прашиме афион.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не можеше подоцна да оди на закопот на својот татко, на својата мајка, на многу други блиски, блиски роднини.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Леле боже кај да одиме, болеста оди по нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Е па да одиме, ми вели Мирче, еве веќе се разденува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)