ама (чест.) - ништо (зам.)

Ама ништо: сѐ убаво му стои па дури и дупчето на брадата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Близу пол саат што одел, и кога дошол до една тумбичка, се качил на неа и чул од луѓе зборови; арно ама ништо не разбирал од тие зборови, така му се чуло, како кога да кљакаат штркови.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)