Можеби е вистина дека просечниот човек сега живее подобро отколку пред Револуцијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И покрај напредокот на науката и технологијата и нивните оптимистички ветувања за убавиот нов свет, кадешто ќе работат машини наместо луѓе, во 1993 година во развиените западни општества живеат во сиромаштија повеќе деца отколку пред две децении.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во темното море полесно се дишеше отколку пред тоа, во дневната горештина.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Во нив јас безглаво се спасував пред диносауруси и пред други, уште, пострашни животни.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Пријателу, сега уште поблизок отколку пред година (зарем веќе има толку) кога замина.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Но сепак стоел смерно како човек што не бил никогаш до работ на искушенијата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Мајко, замислено ја погледнал, позамислено отколку пред тоа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кога ќе забележеше дека не можам да го следам во она што ми го кажуваше, правеше еден гест кој ни беше како поздрав, а и како знак да ја смениме темата за која разговаравме: со врвот на показалцот ми го допираше челото, па врвот на носот, па усните, и започнувавме да зборуваме за нашите мечтаења – посакувавме да заминеме за Венеција, само тој и јас, Венеција, која во копнежот по нашето заедничко постоење во тој град трепереше онака како што замислувавме дека трепери Месечината во водата на венециските канали, Венеција, со архитектура налик на тантела, која видена во книгите за тој град, пред нас во нашите замисли постоеше пореално и посилно отколку пред очите на многумина од оние кои биле таму, Венеција, секогаш кога ќе ја споменевме, како во некоја игра си ги приближував поддланките, спојувајќи ги местата на пулсирачките жили од двете раце, ги извивав малку прстите, правејќи така гондола, и запловував со гондолата- раце по воздухот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Низ книгите ги откривавме и нејзините сликари, Карпачо и Белини, Џорџоне и Лото, Тицијан и Веронезе, Тинторето и Тиеполо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)