И други критичари ја потврдиле неговата врзаност не за светот на стварното искуство туку за светот на интелектуални пропозиции.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
При секое идење во селото, со себе водеше еден силен, красен бик, Ромео го викаше; во целата околија немаше таков: со која крава ќе се спареше, мораше да фати, да се оплоди, а телињата беа многу понапредни отколку оние што се спаруваа со обични, селски бикови.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
И додава: „Тој, меѓутоа, се разликува од своите претходници од 18-иот век по тоа што предмет на неговите раскази е создавање на самиот стил...
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Неговите раскази се за стилот со кој се напишани.”
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Приказот на Екол за неуспехот на Карл Бин да ги допре геј-мажите со „Ваков сум роден“ потсетува на едно поскорешно фијаско од сличен вид, што ја илустрира поентата дека негеј-облиците честопати се погеј отколку оние со геј-теми.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Борхес треба“, пишува тој, „да се чита со очекувања поблиски до очекувањата на луѓето што се интересираат за Волтеровата conte philisophique отколку оние кои ги интересира романот на 19-иот век.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)