откако (сврз.) - дојде (гл.)

Особено откако дојде сестра ми.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Поради тоа во нашата куќа не се јадеше грав, чорби со кромид и црвен пипер, солена храна...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Да, премлада за мене, премладо девојче, се воздржува К*, ама како само умее да си го истакне потребното, често го прави тоа, ја посакува потајно К* сосетката, ја посакува овојпат поумерено, откако дојде малку на себеси по жестокиот напад на сексуалниот нагон.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Фазлибеј ќе пукнеше од јад кога разбра дека се свампирил Толе Паша.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дедот Јована уште утрото го собраа заптиите во Витолиште, а откако дојде комисија и направи „ќеш“, над отепаниот онбашија, Ташко и војникот, го отераа во Прилеп, a оттаму во Диар Бекир, откаде не се врати да ја види главата од сина си Бојка, кој падна од потерата на истиов овој мулазим и бег од Витолиште по двегодишно кумитување.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Едно време Снежана многу си играше со мене но откако дојде ти ме зафрли тука под масата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тој одеднаш почна да плаче; липаше, и јас првпат, откако дојде тоа утро, сериозно се прашав за неговото душевно здравје.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но откако дојде на себеси кутрата Неда - отвори полека очи.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
„Не,“ реков. „Откако дојдов овде, како да нема ништо надвор од овие ѕидови.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А ти си можел, само со едно испишување на моето име, да помогнеш да ја видам ќерка ми уште еднаш,” рече, и на зборот ‘видам’ преврте со очите кои можеа да видат само контури.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Отпи малку, му се стресе раката или устата, и останатото од чашата се излеа на земјата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ти секако си се сетил, затоа што откако дојдов од Берлин, а мојата Беатриса замина за Њујорк, постојано ја споменувам. Ја немам видено три години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Хм, тогаш, кој е? - Па, ене, откако дојде и на Арсо му е подобро.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Го направи човек откако дојде.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Круме Волнаровски слушна или така му се причини („да, мили, ова е мелем за твојата рана“) го прочита насловот, или се обиде да го направи тоа – Писмата до… и му се замагли во очите, а тоа не беше прв пат откако дојде во затворот да чувствува дека некоја црвојадина му го цица синото од зениците и се повеќе му засенува дел од она што го гледаше порано, а толку многу сакаше да го гледа и сега, во овој топол, влажен и неподнослив мај.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За првпат откако дојде.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
За тоа стана свесен само по неколку дена откако дојдоа со Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Претпоставувам што можело да има во писмото оти за неговата содржина може само да се нагаѓа од она што останало во моето сеќавање и според оние забележувања на моите откако дојдоа дека го читале и плачеле.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А и Илко Рожденкин (така го прекрстија Илка Сукалов, откако дојде Доста кај него) не паѓаше подолу.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А, ете, нема ни година откако дојде Доста, и ене ја, го напрчи појасот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но среќа моја што сум педантен - во еден тефтер водам евиденција за секое писмо, факс или и-маил што сум ги пратил откако дојдов во Холивуд, така што треба само да ги прегледам сите 3.000 адреси од тој список и вистината сама ќе исплива на виделина.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
- Ех, која љубов? – Позабошоти Дедо Мраз откако дојде малку при себе.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Но откако дојдовте вие, деца – живна малку тој и во очите му светна нешто топло – голема надеж ни ја огреа душата.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
За прв пат откако дојде во бригадата, Мече усети колку е убаво тука наутро кога првите зраци на сонцето ќе паднат над разбудениот младински логор, што се капеше во утринската светлина и веселост.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Сега попот беше тој што што нè научи инаку да се крстиме: до доаѓањето на поп Доне, според тоа како нè имаше научено Петре Даскалот, кога се крстевме, главите ги држевме веднати, а откако дојде поп Доне, пред да се прекрстиме, требаше прво главата да ја навалиш убаво назад, убаво да го видиш таванот, демек небото и тогаш трите прсти да ги ставиш на челото и да речеш „Во имја Оца“ и потоа полека да ја враќаш главата назад што кога ќе речеш „Амин“ со трите прсти на срцето, главата да ти бидесвртена кон земјата ама малку накривната влево, пак кон срцето.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Четвртиот ден откако дојдов дома беше Нова Година, 2009.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)