но (сврз.) - никако (прил.)

Бројот на одредите и нивната бројна состојба може да му ги дадете приближно, но никако сосема точно“. 86
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
А до кога едни Македонци се кажуваат патријаршисти, други егзархисти: едни Бугари, други Срби, трети Грци и го бараат покровителството кај различни балкански држави, давајќи им со тоа право да се бркаат во македонските работи, до тогај не може да се мисли за општо востание: до тогај ќе биде само парцијално: со бугарски, српски или грчки, но никако не со чисто македонски карактер.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сите пропаганди се пропаганди само на свои, но никако не и на наши интереси и од нив никогаш немало ништо особено за народот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со закон се забрани пушењето по кафани, но никако не се донесе закон за пушење по штабови и канцеларии. Таму се пушеше увелико и без преседан. А богами и колена се разрануваа.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тешко можеа да се објаснат тие два момента еден со друг, но никако не можев да ги изделам во мигот кога тие ме упатија на Крумета Волнаровски.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Правеа анализи, графикони, поставуваа поставки, се жестеа, длабеа, но никако да го откријат подмолниот уривач.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Публиката паѓаше од смеа; беше пазуза, сите јадеа пуканки, пиеја „Кока-кола“, но се смееја; на еден голем, висок кревет, лежеа Ина и аѓутантот, и божем водеа љубов, со гротескни движења под една покривка; јас се качував, сакав да ги фатам на дело, но никако не ми успеваше: скалите стоеја во воздухот, јас ќе се качев до врвот и потем, кога требаше да ја ставам раката над очите и да видам, одеднаш ќе сјурев надолу.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Многу труд вложи отец Стефан за да го научи логотетот на старите, постоечки букви, но никако не одеше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На пример, размислувале да му дигнат пари на богатиот велешки Турчин Аршин-бег, но никако не успеале да влезат незабележано во неговата куќа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Но никако не може да ги почне имињата одназад. Тоа му е многу тешко.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Целата училница клокоти и врие. Јас вртам цртеж и го гледам: и право и отстрана, но никако не ми оди од рака: споредувам, но лицето не е како од учителката. Особено носот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Мајка ми беше при крајот на својата последна бременост, но никако да се ослободи од куќните грижи, да го одржува редот како секогаш.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
XV Зимата го измени вообичаениот тек на времето: не се знаеше ни како се разденува, ни кога се стемнува; стануваа луѓето наутро изнаспани, излегуваа од куќите, шетаа по чардаците, кашлаа, се миеја шетаа по дворовите, влегуваа во плевните и земаа сено за ајваните, шетаа по сокаците и улиците, гледаа нагоре кон небото но никако да се раздени; зората никако да пукне, виделина да се запокаже; петлите кукурикаа, ја најавуваа зората, но попусто: или тие грешеа или таа доцнеше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)