Но овој пат таа нема да има други цели, туку преку добиената културна автономија за Македонија да ја јакне македонската индивидуалност, преку создавање македонски културно-просветни установи на македонски јазик и создавање македонска самостојна црква на чело со македонски патријарх.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Постојано му се смешкаше на Здравета, но овој не го есапеше ни 2,14 посто.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
На поминување низ окопот, нивниот ефрејтор го грабна Шишмана за ракав да го поведе, но овој не се помести од местото: - А братучед ми?
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Таа беше заменета со нова, но овој пат тоа беше инсулинската.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ако не се може поинаку, вели, ако е преголема ихтиза, човекот ќе бара некого од спротивниот табор со кого има горе-долу муабет, и ќе го моли тој да оди во дуќанот да му купи, но овој самиот никако не оди.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Рече нешто но не го слушнав.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури откако мојот спроводник повторно реферираше, но овој пат погласно, дека го привел затвореникот, иследникот бавно се сврти.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А потоа како и на мене да ми се обрати? Или само ми се причини?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Си се препознал - го повтори своето тврдење Грофот но овој пат без да ме погледне. – Подобро е да ми веруваш мене одошто на сеништата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Никогаш не го игнорирам сомнението - и овде го прекинав мојот одговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но овој пат злокобата не беше усно известие што патува бавно од уво до уво, туку уредно отчукан лист хартија, со печат и со потпис.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И по не цела недела пак ја фативме железничката линија и по неа тргнавме за Битола, но овој пат бевме поитри.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во тој момент, баш откако го изговорив зборот „гладен“, цревата повторно се побунија, но овој пат со полифоничен цвилеж.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Не можев а да не забележам дека со едната рака како да затскриваше средство за чистење.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Кога го слегоа и минаа низ дворот, кучето (што остана живо од ”кучеубијците” благодарение на Богуле што го скри в шума) пак излета од куќичката, но овој пат не залаа на Илко како порано, туку немо гледаше во ковчегот и луѓето.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)