Некој секогаш нема храброст да ја помине тенката линија.. но една насмевка, едни очи, се тенката линија која ја поминувам без приговор од самата себе...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Но еден ден, носејќи канти, паднала така незгодно што си го повредила ’рбетникот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
— Како што сакаш, ѝ велам, но еден ден волци ќе ти ги влечат цревата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но еден ден Лидија го одведе Зоки во својата градинка.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Овие критичари велат дека сме фашисти или педофили или што било, но еден таксист од Источен Лондон би ни рекол, „О, да, вие ја имавте онаа фантастична изложба, добри сте, батко.“
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
На некој начин ние секогаш сме добивале удари поради нашите идеи.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Но едно утро сѐ се разјасни, кога почнаа да влегуваат пописните комисии во куќите што имаа кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но едно утро луѓето во Козар маало ги разбуди добриот Бог. Се врати Чанга!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но едно време Мартин почна да малаксува, а и носот му се раскрвари.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но еден ден се случи нешто неочекувано што заборавениот вагон од заборавениот колосек пак го врати в живот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Но еден ден се случи нешто навистина необично. Чудно, би рекол.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)