Замолчувам. Но речи си истовремено, дури преку Вардар го здогледувам Привидот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Реков дека она „ми“ е вишок, и дека е перфидна импутација; но реков дека може да се каже „да“, и дека повеќе верувам во Свети Петар одошто во Партијата на здравиот народен дух.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)