но (сврз.) - е (гл.)

Карактеристично е дека не е запомнат, или барем не се посочува, „цитатот“ (станува збор за познатата Андриќевата стохолмска беседа, за приказната и прикажувањето) но е запомнато она главното, кажаното.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Светот можеби навистина е непретставлив и неопислив, но е пресметлив.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
— Овде е кус денот, вели Шчепкина, но е долга годината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој се дал на вежбање со тегови, додека доблерот за мерење притисок му е закачен како поштарско торбиче, прави склекови со „Космодиск“ на грбот и малиот дел закачен на ’рбетот кој изгледа шашаво, но е делотворен.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)