Ние сакавме да покажеме оти и покрај нашето образование и воспитание во разни држави или пропаганди, ние претпочитаме сите да направиме отстапки од своја страна за општомакедонските интереси, за да не бидеме орудие во рацете на пропагандите и на нивните цели: за да не се стремиме кон соединување ни со Бугарија, ни со Србија ни со Грција.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А немав мака ни со млекото, ни со одбивањето. Срамота е да се плачам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А јас си ги заборавив очилата врз машината што пере сто пара чорапи, како да чувам деца стоногалки, па не можам да ги постасам ни со перење ни со сушење.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Заборавив дека ништо немам: ни со кого да живеам ни за кого да се мачам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Просто го сеќаваше на своите рамена тоа тупо, но толку благо лице, од чијшто поглед ниеднаш не престануваше да се точи знајната длабока, потсмешлива добрина, која немаше заедничко ни со двете големи торби под очите, ни со длабоко и несиметрично врежаните старечки долини околу устата, ниту пак со неговата тврдо скована брада, чиниш од под која веднаш се слеваше јакиот јунечки врат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
АТПАЗАР и овој петок вриеше од народ и стока. Покрај продавачите и купувачите пазариштето уште од рано утро се исполни со луѓе што немаа никаква врска ни со купување, ни со продавање.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)