„Е, Марко, Марко! Ти секогаш така: нели си шинал рака кога си се тепал заради мајка ти.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
О, господе, можеби сега тие имаа други имиња, други знаци, можеби тие сега беа Унгарци, Руси, Полјаци, Французи, Чеси, Германци, им го кажувавме прекрасниот сон за родниот крај, каде беше тој, нели си спомнувавте, имаше еден рид, еден рид со сонце изутрина, па потоа една мала рекичка, оттаму реката пак се протегаше шума, една сребрена, една златна шума и небото над неа исто такво, нели...
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Да, точно... Се тепав. Овој пат се тепав заради тато“, признав. „Љупчо го навреди татко ми. “
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)