кога (сврз.) - на (предл.)

Боже прости ми, таман почнаа да ме облазуваат чуденки и грешни мисли, кога на телефонот стаса нова порака: Се извинувам, пораката летна на грешно место.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Кога се припи до вратата се вкочани од вџашеност, кога на гумното во нивниот двор, наслушна некои машки гласови: - Ноќеска ќе има бој со нож!; Кој ќе се согласи да се бори ќе добие отсуство!;
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И токму помисливме, крај е, фала му на Господ, кога на последната јамболлија уште повеќе ларви. Животот лесно не се дава.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тој остар блесок во мислата и во очите може да го има секој пострастен човек, но кај аргентинските писатели, како и кај танцувачи, тој е концентриран, прецизен, како по долго учење.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Кога на насипот се покажа водоносецот, десетина гласови завикаа од сите страни: – Мече, вода!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
А кога ветрот ја однесе со себе и долгата зимна ноќ и кога на нејзиното место ја истури виделината на тој немирен пребликнат ден, занесувајќи ги по својата насока тешките капки на капаците во неговата стреа, Змејко веќе немаше што да чека.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таа за човека може да биде и природна, но може да ги има и сите обележја на болест од која ние само инцидентно ќе можеме да се излекуваме, но во процес на внатрешно зреење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во таква состојба ќе се најде кралот Шарл Кине, кога на врвот од својата слава ќе абдицира во Брисел, за да предизвика восхит за покажаната храброст.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше вистинско мајсторство да се владее како Татко со тишината особено во барабанските, заглушувачки времиња, кога на меандрите на тишината се наоѓаше вистинскиот збор.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ама, кога погледот му затарашка понатаму од куклата, кога на некаков плафон над нивните глави здогледа дијамантски лустер, што расфрла млазови светлина во разни нијанси усукани едно во друго, а под лустерот елка накитена со, исто така, живи ѕвездички од бесценети камења, тој полека, полека се подигна.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Затоа, пред да дојдеме до неа, еве, ние ќе се вратиме малку наназад, во времето кога на големиот глобус, познатиот светски патник првпат ја забележал некаква празнинка.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
За тој ден Иван Степанович смисли дека не би пиел не затоа зашто не сака туку божем бидејќи не смее!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и денес, кога веќе се затвори и книгата на неговиот живот, кога на сѐ му дојде крајот, можам да потврдам оти ниту една од неговите прелаги, а и да не ги спомнувам неделата, животот не втаса или не сакаше да ги осуди.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И, најпосле, така подготвена, со својата бунда која одамна не ја беше облекла, уште од денот кога скришум ја носеше во малото сопче на киното во кое, еден период, беше продавачка на билети, во времето кога на семејството му се закануваше глад.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога на големиот ум ќе му стане тесно во главата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Зар не е срамно да свирам, вели Јоше Свирачот, зар не е срамота кога на неа ми седи мртов човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но стравот му попушта, кога шоферот го запира автобусот, и кога на вратата ги пречека еден водич и им вели: ”Добро дојдовте во Помпеја...“
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)