Кога поминавме после низ селото, како пак низ гробишта да сме поминале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А пак приказните на Огнена Гулева, дека низ моите одаи прошетале многумина... ме потсетуваат на снегот: напаѓал напаѓал а по него безброј траги, но само до утрината.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кога помина преку неа, Мече се наведе како божем ќе поправа нешто на количето.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
— Нема смрт кога помина и ова премреже, велам и им кажувам кај бев и со кого.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дури кога поминале некои од нив да служат во новоизградениот хотел во градот а другите во куќата за разонода на И. Мали, јас сум се нашла во полето, близу до ќерамидницата, но кој ме довел таму и со каква цел останува да се разреши во некое друго време кога на вистината ќе ѝ тргне од рака да ја намота измрсената преѓа на настаните во чист здрав клопец.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)