кога (сврз.) - нема (гл.)

59. Зар е и возможно сега националното обединување на Македонците, кога во Македонија има многу, а не една националност, и кога нема една одделна македонска словенска нација?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Вистина, јас не верувам веќе во соништа, ама кога немаш друго, мораш...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Молчи, си велам, кога немало уште за паѓање...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А кај да го сместам кога нема ни домови, ни детски јасли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И комунистите постат кога нема што да јадат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме џбара со прстите и ме собува. Така е кога немаш рок за сакање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Она умирање, кога нема што да се прави со себе, сите го имале барем по еднаш во својот живот; разликата беше само во тоа што кај него сѐ беше неспоредливо поголемо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ами, чуму ти се кутриве играчки кога нема кој да ги игра?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И јас ќе се искрадам кога понема работа, а кога немало работа в село, а мајка ќе помине пред куќата Кузеска, ќе тропне на џамот и ќе рече: 19
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Оти вака само еднаш се има прикажано. Ама тоа беше пред војска и пред војна. Уште кога немавме ни родено, ни умрено. 227
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со кого ќе се разбереш, кога нема со кого.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога немаше што да украде, си ја крадеше десната рака со левата. Или капата своја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Болеста е голема кога имаш леб, вели, и болеста е уште поголема кога немаш леб.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зошто се враќам, си велам, кога нема со кој збор да размениш: ни по кого да викнеш, ни кој да ти се одѕвие.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)