Можеби затоа што немаше свои, зашто тој уште момче беше кога излезе комита и дваесет и петгодишен стана војвода чија чета надалеку беше прочуена.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кога излеговме надвор, полицајците веќе го изведуваа од дворот, го тераа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога излезе на балкон, Маре пак замижа - сега од сончевината а не од темнината.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Кога излегоа пред гробиштата луѓето се видоа цели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)