А неоти знам кај се враќам, ама лунѕам, си ѕипам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама, кај се заборавала болката што е со тебе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не знам од кај се најдоа толку муви, мушички, комарци, којзнае што сѐ.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прво не знаеше кај се наоѓа, но потем, речиси истовремено, ја препозна куќата и го препозна и Лумана.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се скина некаде жицата и не побараа да видат кај се скина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)