Но, нели е тоа еднострано? Дали употребата на експертизата може да се гледа и како лично оспособување, како што вели Ентони Гиденс? Најголемиот број на уживатели на експертските услуги не учат вештини.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тогаш, нормално е, просечниот гледач да очекува дека во еден просечен американски филм од жарнот акција, драма, хорор или научна фантастика, во некој кадар, ќе го здогледа откриеното или полускриеното знаме на USA.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се работи за тип на текст во кој она што досега се нарекуваше филозофија, со помош на логичкото или научното или поетското или естетското, ќе може меѓусебно да се преведе (како превод не ја подразбирам едноставно транспарентната еквивалентност), едно со друго цврсто да се поврзе (greffer) или едно со друго да се спои, па така овие споеви дозволуваат тоа да се препознае и во текстот, во денешниот, не во модерниот текст.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
И зошто во дизниевскиот цртан.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во нашата модерност нема ништо што не е длабоко метафизичко. Како метафизика исто така се подразбира и нацртот на некаков филозофски систем, додека денес се зборува за инкомензурабилноста на дискурсните форми, начините на живот или научните парадигми.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
За мнозинството тоа е зависност од типот: направи сам; луѓето радосно, доброволно, со уживање влегуваат во однос на зависност со маркетиншките компании, со експертите (технолошки или научни), со психолозите, психијатрите итн.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)