Дури тие пиеја кафе и си разговараа јас ја средив масата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Клоцнав со ногата рефлексно и во исто време се слушна еден висок, пискав глас, скоро како глас на бебе или крик од повредено суштество, а по пискањето некакво ситно трчање на многу нозе по теписонот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Со прстите се посилно ги стега усните и, гледајќи го така натажен и смален, не знаеш дали сака да спречи збор, плач или крик.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)