И туку што ме затепаа, јас им се стопорив и тие се витосаа како муви уплашени од опашката на коњот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Па сепак од тој напор како да се скина некое конче во мене и туку се најадов станат од креветот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Нѐ гледаше, нѐ гледаше, ја заврте главата едно време и туку рече: - Го обравме бостанот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Ти забучил некој воздушен притисок и туку ти олцнала земјата под нозе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прескокам еден водоврик на свијокот и туку се зададе некое силно брчење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе јурне некој, ќе се затрча и туку ќе го грабне огнот, ќе го спрпелка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На кавгата згора се примешаа големците, ѓоа да смират некоја работа, да повеќе ја запалија работата (што ти велаат: „ѓаволот ни ора ни копа, само луѓе скарува“) и туку беше се поткачиле сите да се бијат и да се тераат по таа пуста планина.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се отворил џенгот и царската војска тукуречи ватила да се плаши; во тоа време втасал ќелешот со коњо што лаштеше и туку му влегол на другата војска да сечи со сабјата и сокаци да праит.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Го видел царот и изваил маврамата позлаќена, та му го врзал прсто, изваиле двата баџанаци прстењето позлаќени и му 'и дале на ќелешо.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Го доистеравме редот до браздата и туку наеднаш потемне небото над нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И туку наеднаш ми паѓа нешто пред очи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)