„Јас секоја вечер го препишувам словото што е запишано на неа, и секојпат поинаку изгледа словото што го препишувам, со нови значења, и смисла нова добива.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Учителката нѐ прегледува секој ден и секојпат е доволна од нас: од мене и од моето девојче што навистина грижливо ме чува.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Во ходникот, како и секојпат од левата врата допира миризба на пржени јајца.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)