„Малер“, постојано велеше за себе, раскажувајќи им ги до детали, речиси со сласт, и најбаналните настани од кои тој излегол насамарен, излажан и поразен.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ужасната врска на коренот говори дека не владее поразениот, но дека и победникот и поразениот имаат автобиографија на големи страдања, и секој на свој начин: секој светец има своја карактеристична брада и одежда.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Оние кои владеат наследници се на сите претходни победници.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Оној што го повика „Чума. Чума, орли и поразени војски“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)