Кога си отиде Германецот и пак дојде Гркот, тогаш Ристо мој одрами пушка.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Стопанот мој со едната го фати за појас, со другата за краватата, го подигна, и го ничкоса во снегот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Неговите усни беа сиви и натечени кога му говорев за шумот на зрелата `рж и тој по секоја чаша ме тераше да те разголувам за него, сѐ додека со страшен удар не ќе му ја смачкав муцката.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Лицето му беше модро и натечено. Ги чувствуваше под јазик, расклатените заби и крвта засушена на врелите испукани усни.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Поминаа пет месеци. Од школо ми се врати син ми плаченичкум. Рацете посинати и натечени.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
По Велигден хорофилаците го зедоа со седум други души во астиномијата.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)